کودکان از بدو تولد صداها را می شنوند...
این صداها ابتدا خام و بی معنی است و به تدریج با تعامل کودک با محیط یادگیری زبان آغاز میگردد. زبان مثل موسیقی، الگوهای ریتمیک قدرتمندی دارد. زمانبندی هجاها به شنونده کمک میکند یک صدا را از دیگری تشخیص دهد و بفهمد دیگری چه می گوید. توانایی تشخیص تفاوت در صداها کمک می کند نوزادان صحبت کنند. مطالعات زیادی نشان داده اند که نواحی پردازش و ادراکی موسیقی در مغز با نواحی درگیر در درک و دریافت زبانی همپوشانی دارند. بنابراين بين تمرین و مهارت یافتن در موسیقی با قابلیتهای شناختی(مثل حافظه، استدلال و توجه) شبیه آن چه درباره زبان وجود دارد ارتباط مثبت دیده می شود. تقویت طولانی مدت اين رابطه توانمندی های ذهنی دیگری به غیر از موسیقی را ايجاد مي‌كند. بنابراین موسیقی علاوه بر این که احساسات را تحت تاثیر قرار می دهد به رشد و توسعه مهارت های ذهنی کمک می کند.
برای اطلاع از آخرین رویدادها و اخبار نوآور، ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: